Jarn geleden heb ik samen met Berjen in de OR van de KPN gezeten. Berjen herinner ik mij als een lieve, gevoelige man met een groot hart.
Bij toeval kwam ik op dit Logboek terecht.
Ondanks de verstreken tijd doet het me pijn te lezen over het grote verdriet wat Berjen en zijn gezin heeft getroffen.

Hallo.
Ik lees nu je bericht van november 2016.
Dank voor jou reactie. Zou je willen reageren op berjen.veijer@gmail.com?

Wat een warm gevoel gaven ons de getuigenissen van de kinderen van Ina! Het was als een "warme douche" en met die herinneringen aan jullie moeder, is het alleen maar goed e.e.a. te verwerken!
God's rijke zegen!

Ik denk dat de meeste Balkbruggers ook levend voor zich zien hoe ze altijd te zien was op de fiets, met zo'n mooie rieten mand voorop! Weer of geen weer; dan had ze gewoon zo'n poncho aan.

En vergeet natuurlijk niet de rode haarband die ze altijd op had als het kouder was dan 10 graden. Die band heeft ze naar mijn idee al gehad sinds dat ik me kan herinneren

Toen ik las op de kaart: Ina hield van bloemen... dacht ik meteen aan vele cadeautjes die ik van haar heb gekregen in de vorm van bloemen. Soms volslagen onverwachts, dan kwam er een bloemist aan de deur en dacht ik: voor MIJ? Van wie kan DAT nou zijn?! Van (tante) Ina en gezin!!! Wat ze ook vaak deed, is een bloemetje, maar dan in een mooi glaasje/vaasje, mooi opgemaakt met steentjes, kraaltjes, frutsels en een paar bloemen bij elkaar, echt a la Flower Fashion. Iets bijzonders, wat langer staat en wat je opnieuw kunt gebruiken. Ik heb haar al tig keer nagedaan daarmee!!

Een van de verzorgsters van het IJsselheem vertelde ons na het overlijden van mama het volgende:
De dag voor dat ze overleed werd ze nog 'gewoon' gewassen, waarbij ze het bed uit moest. Hierbij ging ze nog op haar eigen benen staan (wat eigenlijk niet meer zou moeten kunnen) en trok een trots gezicht van 'kijk mij eens wat ik nog flik!'.

Dit laat goed zien wat het doorzettingsvermogen van mijn moeder is geweest en waar wij super trots op zijn!!!